Ginkgo Biloba

Populaire namen: Japanse notenboom; Japanse of Chinese Tempelboom

Deze boom is de laatste schakel van een grote plantenfamilie (Ginkgoaceae) die 200 miljoen jaar geleden floreerde (periodes: Devoon, Perm). Destijds was het een naaldboom; in de loop der evolutie zijn de naalden aaneengegroeid en is een kruising tussen naald- en loofboom geworden. De naaldvorm is nog zichtbaar in het blad.
Hij wordt thans beschouwd als het oudste levende 'fossiel' op aarde. Tijdens het Tertiair bedekte de Ginkgo het hele noordelijk halfrond, bijna tot Groenland.

_{^{Afbeelding van Nika Akin via Pixabay}}

De boom is waarschijnlijk rond 800 samen met het Boeddhisme uit China naar Japan overgekomen. Omdat de boom in het wild aan het uitsterven was en bij tempels werd gekweekt, ontstond de naam tempelboom. Tevens als symbool voor de oerboom. In China zijn exemplaren van 2000 jaar oud ontdekt. In 1227 is de soort naar Europa gebracht en in 1784 naar Amerika. Aanvankelijk dacht men dat behalve de gecultiveerde vorm bij klooster/tempels de boom in het wild niet meer voorkwam. men heeft inmiddels ontdekt dat de boom toch nog in het wild voorkomt, nl. in het bergland van de Oost-Chinese provincie Chekiang. Zie ook dit artikel over de Ginkgo op scientias.nl

Hij groeit onregelmatig kegelvorming tot 40 meter hoog. De waaiervormige bladeren hebben 2 lobben. Een 200-300 jaar oud exemplaar is te bewonderen in de Hortus Botanica in Harderwijk. Meestal wordt de boom in Nederland niet zo hoog en oud, want er worden kweekvormen gebruikt. De soort die wij leveren is vooral de Ginkgo Biloba 'Autumn Gold', deze wordt ongeveer 12 meter hoog en half zo breed. In de herfst verkleurt het blad goudgeel. Alle Ginkgo Biloba bomen  in ons assortiment zijn zelf opgekweekt uit Ginkgo noten.

De boomsoort bestaat uit mannelijke en vrouwelijke bomen. De boom groeit langzaam. Pas na ongeveer 20 jaar groeien aan de vrouwelijke boom vruchten (eetbaar). In Oost-Azië is het een delicatesse. De pitten (3 cm) zijn nootachtig van vorm.
Het blad kan gedroogd gebruikt worden als boekenlegger. In de homeopathie wordt het blad ook gebruikt om de doorbloeding te verbeteren (tegen koude voeten/handen een probaat middel) en ook voor ouderen, vanwege gunstige uitwerking op het geheugen doordat het de doorbloeding in de hersenen bevordert en een reinigende uitwerking heeft.

De boom heeft een zeer groot aanpassingsvermogen en verdraagt de luchtvervuiling relatief goed. Ook is de boom resistent voor veel ziekten en plagen, reden waarom hij geen gewasbeschermings-/bestrijdingsmiddelen nodig heeft.
Het hout is zacht, bijna kurkachtig en in de winter warmer dan de omgeving. De Ginkgo kan niet goed tegen snoeien en kan zelfs 'leegbloeden'. Aan het eind van de winter, ruim voor het uitlopen kan het beste gesnoeid/geknipt worden. Bij voorkeur 'wondje' dichtsmeren met pasta.

de Ginkgo Biloba is een bijzondere boom met grote esthetische waarde. De beroemde dichter/mysticus Goethe beschouwde de Ginkgo als zijn lievelingsboom. Vele honderden bomen heeft hij opgekweekt en aangeplant. Thans zijn dat prachtige exemplaren langs fraaie wandelpaden in de Weimarstreek. Hij schreef ook een gedicht over de Ginkgo:

Dieses Baums Blatt, der von Osten Meinem Garten anvertraut, Giebt geheimen Sinn zu kosten, Wie ‘s den Wissenden erbaut. Ist es Ein lebendig Wesen Das sich in sich selbst getrennt, Sind es zwey die sich erlesen, Dass man sie als eines kennt. Solche Frage zu erwiedern Fand ich wohl den rechten Sinn; Fühlst du nicht an meinen Liedern Dass ich Eins und doppelt bin?

Zie dit kleinood in mijn gaarde: boomblad uit de oriënt, siert met zijn geheime waarde, ingewijden wel bekend. Leeft het als een enkel wezen, innerlijk in twee gedeeld? Of vormt juist het uitgelezen tweetal één herkenbaar beeld? Langzaam rijpende ideeën werpen op die vragen licht. Voel je niet dat ik in tweeën eenling ben in mijn gedicht?